عباس بن مهدی حقانی‌پناه اصفهانیعباس بن مهدی حقانی پناه اصفهانی، از شعرا و دراویش سلسله نعمت‌اللهی در اصفهان بوده است. ۱ - معرفی اجمالیعباس حقانی‌پناه متخلّص به «پناه» فرزند مهدی شاعر ادیب عارف، در ۱۹ مهر ۱۳۲۸ش در اصفهان متولّد شد. در آغاز جوانی به شعر و عرفان علاقمند شد و به خانقاه سلسله نعمت‌اللهی در اصفهان راه یافت و به «محبوب‌علی» ملقّب شد. مجموعه‌ای از اشعار او به نام «بر شاخه زمان سیب رسیده‌ام» در سال ۱۳۷۱ش چاپ شده است و این شعر از آنجاست: "شب‌ها که روز گشته فراموش کوچه‌ها ••• می‌خوانمت به ناله در آغوش کوچه‌ها" "از بس غم تو با در و دیوار گفته‌ام ••• پیچیده است نام تو در گوش کوچه‌ها" "یادت شبی گذشته از این رهگذر هنوز ••• بوی تو می‌دهند بر و دوش کوچه‌ها" "در انتظار تو همه شب تا طلوع صبح ••• میخانه گرد شهرم و مِی نوش کوچه‌ها" "شب‌ها پگاه می‌شود امّا نمی‌شود ••• شبگردی «پناه» فراموش کوچه‌ها". ۲ - وفاتاو در ۲۰ شهریور ۱۳۷۰ش بر اثر حادثه تصادف به دیار باقی شتافت و در قبرستان باغ رضوان اصفهان به خاک سپرده شد. استاد میرزا فضل‌اللّه خان اعتمادی خوئی (برنا) ضمن مرثیه‌ای مادّه تاریخ فوت او را چنین سروده است: به سوی وادی ایمن و مقام حقّانی «پناه برد به محبوبش از جهان عباس». [۱]
حقانی‌پناه، عباس، بر شاخه زمان سیب رسیده‌ام: مقدمه.
[۲]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، مزارات اصفهان، ص۱۲۹.
[۳]
هادوی، مصطفی، تذکره شعرای استان اصفهان، (ویرایش دوم)، ص۱۴۶.
۳ - پانویس
۴ - منبعمهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۷۲. رده‌های این صفحه : دراویش اصفهان سده 14 (شمسی) | دراویش ایران سده 14 (شمسی) | شعرای اصفهان سده 14 (شمسی) | شعرای ایران سده 14 (شمسی) | صوفیان نعمت‌اللهیه
|